سدری
لغت‌نامه دهخدا
سدری . [ س ِ ] (اِخ ) یحیی بن عبدالملک بن احمدبن شعیب سدری مکنی به ابوزکریا یحیی بن عبدالملک بن احمد شعیب . شیخ صالحی است از اصحاب شیخ عمادالدین که بسال 476هَ . ق . بحلب متولد شده و ببغداد نشو و نما یافته از اباالحسین بن الطیوری و اباعلی التککی و غیره استماع حدیث کرده و سمعانی از او. (لباب الانساب ص 536).
