سرای درنگ
لغت‌نامه دهخدا
سرای درنگ . [ س َ ی ِ دِ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) جای باش . جای آرامش . اقامتگاه . منزلگاه :
اگر شارسان از بر کوهسار
سرای درنگ است و جای شمار.
چنین تا رسیدند نزدیک گنگ
که آن بود خرم سرای درنگ .
اگر شارسان از بر کوهسار
سرای درنگ است و جای شمار.
فردوسی .
چنین تا رسیدند نزدیک گنگ
که آن بود خرم سرای درنگ .
فردوسی .
