سرتابسر

سرتابسر. [ س َ ب ِ س َ ] (اِ مرکب ، ق مرکب ) سربسر. از اول تا آخر :
مکارم تو که سرتابسر جهان بگرفت
روا بود که به من خام و قلتبان نرسد.

نجیب الدین جرفادقانی .

صورت نگار چینی بی خویشتن بماند
گر صورتت ببیند سرتابسر معانی .

سعدی .