سرجریدهلغتنامه دهخداسرجریده . [ س َ ج َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) اول دفتر. ابتدای کار : سر سعادت او عمر جاودانی بادکه سرجریده توئی عمر جاودانش را.خاقانی .
