سرج

سرج . [ س َ ] (ع اِ) زین که بر پشت اسب نهند. (غیاث اللغات ) (آنندراج ) (دهار) (منتهی الارب ). گفته اند فارسی معرب و اصل آن سرک است . (المعرب جوالیقی ص 200).