سرشاخه
لغتنامه دهخدا
سرشاخه . [ س َ خ َ /خ ِ ] (اِ مرکب ) گلی که بر سر شاخ باشد. (بهار عجم ) (آنندراج ). شاخه ٔ گل دار. (ناظم الاطباء) :
بچهره مایه ٔ حسن گلستان
گلی سرشاخه ٔ آتش پرستان .
|| نوک شاخه ٔ درخت . (ناظم الاطباء).
بچهره مایه ٔ حسن گلستان
گلی سرشاخه ٔ آتش پرستان .
حکیم زلالی (از بهار عجم ).
|| نوک شاخه ٔ درخت . (ناظم الاطباء).