سروچ

سروچ . [ س َ ] (اِخ ) «سروچ » به قول مارکوارت تصحیفی از «رسوخ » و «رسوخان » است . (مارکوارت شهرستانهای ایران ص 77). (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). نام دشتی است در نواحی کرمان . (برهان ) (آنندراج ) :
ز کوه بلوچ و ز دشت سروچ
برفتند خنجرگذاران کوچ .

فردوسی .

هم از پهلوی پارس کوچ و بلوچ
زگیلان جنگی و دشت سروچ .

فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ص 558).