سروی

سروی .[ س َرْ ] (اِخ ) میر علیشیر نوایی گوید: ملا سروی ولدحافظ علی بیرجندی است که عالم قرائت را در این زمانها برابر او کسی ندانسته . اما غریب هیأت مطبوع دارد... اما شاعری معنی دیگر است . از او است این مطلع:
کاشکی دامن کشان آید قد رعنای او
تا نبیند دیده ٔ غیری نشان پای او.

(از مجالس النفایس ص 157).