سرکوچکیلغتنامه دهخداسرکوچکی . [ س َ چ َ / چ ِ ] (حامص مرکب ) فرومایگی و بیقدری و حقارت . (غیاث ) : ولیکن نکشت آتش گرم رابه سرکوچکی داشت آزرم را.نظامی .