سرگله نهادن

سرگله نهادن . [ س َ گ َ ل َ / ل ِ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از برگزیدن و اعتبار کردن . (برهان ). کنایه از برگزیدن و انتخاب کردن . (آنندراج ). || در بیت زیر به معنی رشک بردن و حسرت خوردن است :
فرهاد به غم کشیم هم پله نهاد
مجنون به رمیدگیم سرگله نهاد.

ظهوری (از آنندراج ).