سر در نشیب کردنلغتنامه دهخداسردر نشیب کردن . [ س َ دَ ن ِ / ن َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از شرمسار و خجل شدن . (آنندراج ) (انجمن آرا). || زوال کار. (برهان ) (انجمن آرا).