سر بر زمین نهادن
لغتنامه دهخدا
سر بر زمین نهادن . [ س َ ب َ زَ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) تعظیم و تکریم کردن . سجود. (دهار) (ترجمان القرآن ) :
سپاهش بر او خواندند آفرین
همه برنهادند سر بر زمین .
سپاهش بر او خواندند آفرین
همه برنهادند سر بر زمین .
فردوسی .