سست تن

سست تن . [س ُ ت َ ] (ص مرکب ) بی حال . بی رمق . بی جان :
تشنگی بادیه برده بلب دجله فتاد
سست تن مانده و از سست تنی سخت غمی .

خاقانی (دیوان چ سجادی ص 928).