سعد و اسما
لغت‌نامه دهخدا
سعد و اسما. [ س َدُ اَ ] (اِخ ) اول نام عاشق و دوم نام معشوقه ای است که در عرب بوده اند. (غیاث ) (آنندراج ) :
چشمه بانوی و درخت است اخستان
هردو باهم سعد و اسما دیده ام .
بادت سعادت ابد و باتو بخت را
مهری که جان سعد باسما برافکند.
چشمه بانوی و درخت است اخستان
هردو باهم سعد و اسما دیده ام .
خاقانی .
بادت سعادت ابد و باتو بخت را
مهری که جان سعد باسما برافکند.
خاقانی .
