سعلاةلغتنامه دهخداسعلاة. [ س ِ ] (ع اِ)غول یا ساحره جن . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). و گاهی اسب را در سرعت بدان تشبیه دهند. (منتهی الارب ).
