سفندارمذ
لغت‌نامه دهخدا
سفندارمذ. [ س ِ ف َ م َ ] (اِ مرکب ) مخفف اسفندارمذ است که ماه دوازدهم از سالهای شمسی است . (برهان ). ماه دوازدهم بود از سال شمسی و آن مدت ماندن نیراعظم بود در برج ماهی که آن را بتازی حوت خوانند. (جهانگیری ) (آنندراج ) :
همی رفت سوی سیاوخش گرد
بماه سفندارمذ روز ارد.
سرآمد کنون قصه ٔ یزدگرد
بماه سفندارمذ روز ارد.
|| روز پنجم از ماههای شمسی باشد در این روز فارسیان بنا بر قاعده ٔ کلیه که چون نام ماه و روز موافق آید جشن باید کرد عید کنند. (برهان ) (جهانگیری ). || زمین .(برهان ). زمین را گویند و آن را سپندارمذ و اسپندارمذ نیز گویند. (جهانگیری ) (آنندراج ).
همی رفت سوی سیاوخش گرد
بماه سفندارمذ روز ارد.
فردوسی .
سرآمد کنون قصه ٔ یزدگرد
بماه سفندارمذ روز ارد.
فردوسی .
|| روز پنجم از ماههای شمسی باشد در این روز فارسیان بنا بر قاعده ٔ کلیه که چون نام ماه و روز موافق آید جشن باید کرد عید کنند. (برهان ) (جهانگیری ). || زمین .(برهان ). زمین را گویند و آن را سپندارمذ و اسپندارمذ نیز گویند. (جهانگیری ) (آنندراج ).
