سفید کردن
لغتنامه دهخدا
سفید کردن . [ س َ / س ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بگچ اندودن اطاق را. || بقلعی اندودن دیگ را. || برنگ سفید درآوردن :
بموسی کهن عمر کوته امید
سرش کرد چون دست موسی سفید.
ای سیم تن سیاه گیسو
از فکر سرم سفید کردی .
بموسی کهن عمر کوته امید
سرش کرد چون دست موسی سفید.
سعدی .
ای سیم تن سیاه گیسو
از فکر سرم سفید کردی .
سعدی .