سفیقةلغتنامه دهخداسفیقة. [ س َ ق َ] (ع اِ) چوبی است باریک دراز، پهن که بر وی بوریا پیچند. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || فلیته مانندی باریک دراز از زر و نقره و مانند آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد).
