سقر

سقر. [ س َ ] (ع اِ) مرغ شکاری . (از غیاث ). چرخ که مرغ شکاری است . (آنندراج ). چرغ . (منتهی الارب ).
|| دوشاب . (منتهی الارب ) (آنندراج ). اسم عربی دوشاب خرما است و در قانون الادب و تحفه ٔ حکیم مؤمن به صادآمده . || (مص ) سوختن آفتاب روی را و گرمی و اذیت آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). گرمای آفتاب درکسی اثر کردن . (تاج المصادر بیهقی ). || زن جلبی و قیاده ٔ بر حرم . (منتهی الارب ) (آنندراج ).