سلار الدیلمی

سلار الدیلمی . [ س َل ْ لارُدْ ] (اِخ ) ابویعلی حمزةبن عبدالعزیز الدیلمی ملقب بسلار از فقهای امامیه است . (اعلام زرکلی ج 1 ص 273). وی مکنی به ابوعلی و ملقب و معروف بسلار. فقیهی است ثقة و جلیل القدر و عظیم الشأن از وجوه و ثقات اعاظم امامیه و اعاظم علمای مقدمین اثناعشریه که در علم و ادب و غیره مقدم است ، و از شاگردان شیخ مفید و علم الهدی سیدمرتضی و از مشایخ روایت شیخ ابوعلی طوسی است . و از طرف سیدمرتضی درس میگفته و از طرف سید منصب حکومت شرعیه و فصل خصومات و مرافعات و دینیه در بلاد حلب را نیز داشته است . او راست :
1- الابواب الفصول در فقه . 2- التذکرة فی حقیقة الجوهر. 3- التقریب در اصول فقه . 4- الرد علی بن الحسن البصری فی نقض الشافی . 5- المراسم العلویه والاحکام النبویه در فقه . 6- المقنع فی المذهب .
وفات وی در سال 463 هَ . ق . در قریه ٔ خسروآباد شاهی در چهارفرسخی تبریز روی داد و در همانجا مدفون است که در زبان اهل محل به شیخ سلار معروف است . (از ریحانة الادب ج 2 ص 210).