سلامة

سلامة. [ س َ م َ ] (اِخ ) ابن غیاض بن احمد ابوالخیر الکفر طایی نحوی وی ادب را در مصر نزد علی بن ابی القاسم علی بن جعفربن القطاع السعدی فراخواند. و او را مصنفاتی است از آنجمله کتاب التذکرة و کتاب ماتلحن فیه العامه فی زمانه ، و رسالة فی الحض در تعلیم عربیت . وی بسال 533 درگذشته است . اشعار زیر از اوست :
اقنع نفسک فالقناعة ملبس
لایطمع الاشرار فی تخریقه
فلرب مغرور غدا تغریقه
فی حرصه سبباً الی تغریقه .

(معجم الادباء ج 4 ص 246).