سلامة

سلامة. [ س َ م َ ] (اِخ ) (وفات 530 هَ .ق .) ابن مبارک بن رحمون بن موسی . پزشکی دانشمند و یهودی و از اهل مصر بود. او بر کتاب جالینوس تسلط و اطلاع کافی داشت . در منطق و علوم حکمی سرگرم بود. او راست تصنیفاتی از جمله : نظام الموجودات و مقاله ای در «علم الهی » و مقاله ای در (خصب ابدان النساء بمصر عند تناهی شباب ). (اعلام زرکلی ج 1 ص 377 از طبقات الاطباء).