سلطان ابوسعید

سلطان ابوسعید. [ س ُ اَ س َ ] (اِخ ) (855 - 873 هَ .ق .)فرزند شاهرخ نوه ٔ میرانشاه از سلسله ٔ تیموری که بعداز وی بسلطنت رسید. اوضاع ممالک شاهرخ بعد از او قرین هرج و مرج شد از هر جانب یکی از امیرزادگان بدعوی سلطنت برخاست تا نوبت به سلطان ابوسعید نواده ٔمیرانشاه پسر تیمور رسید که همه مدعیان ملک را برانداخت . در مدت سلطنت 18 ساله ٔ او از اغتشاش ولایت ایران جلوگیری شد و قسمتی بزرگ از ممالک شاهرخ مجدداً انتظام گرفت . ابوسعید در آغاز کار بیاری ابوالخیرخان اوزبک که او را پناه داده بود بپادشاهی رسید و پس از تصفیه ٔ امور خراسان و کابل و سیستان و خوارزم در 873 بدست حسن بیک آق قویونلو کشته شد. رجوع به تاریخ مغول شود.