سلغر

سلغر. [ س َ غ ُ ] (اِخ )جد سلغریان یا اتابکان فارس (قرن 5 هجری ) و رئیس یکدسته از ترکمانان قبچاق بود، که با طایفه ٔ خود به خراسان کوچ کرد، و پس از یک دوره تاخت و تاز بخدمت طغرل بیک پیوست و نزد او رتبه ٔ حاجبی یافت . سنقربن مودود مؤسس سلغریان نواده ٔ اوست . (فرهنگ فارسی معین ).