سلقاءلغتنامه دهخداسلقاء. [ س ِ ] (ع مص ) ستان افکندن و بر قفا انداختن . (آنندراج ). افکندن زن خود را بر پشت جهت جماع . || نیزه فروکردن . (ناظم الاطباء).
