سلیم نفسلغتنامه دهخداسلیم نفس . [س َ ن َ ] (ص مرکب ) آنکه دارای نفس سلیم باشد. بی آزار: آسوده خاطر و سلیم نفس بگذاشت . (ترجمه ٔ محاسن اصفهان ص 141). رجوع به سلیم و سلیم النفس شود.
