سمائی

سمائی . [ س َ ] (ص نسبی ) منسوب به سماء. آسمانی :
آنچه با من میکند اندر زمان
آفت دور سمائی میکند.

سعدی .

|| خدایی . آسمانی :
این مملکت خسرو تأیید سمائی است
باطل نشود هرگز تأیید سمائی .

منوچهری .