سموئل

سموئل . [ س َ م َ ءَ ] (اِخ ) ابن عادیای ازدی غسانی . شاعری است جاهلی و حکیمی از اهل حجاز. وی به وفا ضرب المثل شده است . وی در اشعارش بنام «ابلق الفرد» خوانده شده است .مشهورترین شعر او لامیه ای است که مطلع آن این است :
اذا لمرء لم یدنس من اللؤم عرضه .
این از برگزیده ترین اشعار اوست . سموئل را دیوان کوچکی نیز هست . و او بسال 65هَ . ق . درگذشته است . (از اعلام زرکلی ج 1 ص 393).