سناو
لغتنامه دهخدا
سناو. [ س َ ] (اِ) مطلق سونش اعم از طلا و نقره و سونش مس و برنج و امثال آن . (برهان ) (آنندراج ). سونش طلا و نقره و برنج و مس و جز آن . (ناظم الاطباء). سونش ریزه ٔ آهن . (الفاظ الادویه ). || (ص ) بسیار که عربان کثیر خوانند. (برهان ) (آنندراج ). کثیر. بسیار. (ناظم الاطباء).
