سنبله ٔ زر

سنبله ٔ زر. [ سُم ْ ب ُ ل َ / ل ِ ی ِ زَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از منقل و آتش و آتشدان . (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ) :
سرد است سخت سنبله ٔ زر بخرمن آر
تا سستیی بعقرب سرما برافکند.

خاقانی .

رجوع به سنبل زر شود.