سنجیده گفتار

سنجیده گفتار. [ س َ دَ / دِ گ ُ ] (ص مرکب ) آنکه گفتار موزون دارد. (آنندراج ). که با سخن اندیشیده و نیک سگالیده است . پخته سخن :
چو آید در سخن لعل لب سنجیده گفتارش
ز بی مغزی گهر بر روی دریا چون حباب افتد.

صائب (از آنندراج ).