سندان دل
لغتنامه دهخدا
سندان دل . [ س ِ دِ ] (ص مرکب ) سخت دل . دل سخت . آهن دل . مقابل نرم دل :
مرد خندان دل نباشی مرد سندان دل مباش .
چه مایه بنده ٔ سندان دلم ترا ملکا
که در ترازوی نیکی کم از سپندانم .
مرد خندان دل نباشی مرد سندان دل مباش .
سنایی .
چه مایه بنده ٔ سندان دلم ترا ملکا
که در ترازوی نیکی کم از سپندانم .
سوزنی .