سندی
لغت‌نامه دهخدا
سندی . [ س ِ ] (ص نسبی ) منسوب به سند که از بلاد هند میباشد. (الانساب سمعانی ). منسوب به سند ناحیتی از هندوستان قدیم که امروز داخل کشور پاکستان است :
از پارسی و تازی و از هندو و از ترک
وز سندی و رومی و ز عبری همه یکسر.
به پیغمبر عرب یکسر مشرف گشت و فرّ او
ز ترک و رومی و هندی و سندی ، گیلی و دیلم .
از پارسی و تازی و از هندو و از ترک
وز سندی و رومی و ز عبری همه یکسر.
ناصرخسرو.
به پیغمبر عرب یکسر مشرف گشت و فرّ او
ز ترک و رومی و هندی و سندی ، گیلی و دیلم .
ناصرخسرو (دیوان چ تهران ص 269).
