سنود

سنود. [ س ُ ] (ع مص ) پشت باز نهادن بسوی چیزی و پشت دادن بچیزی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). پشت بچیزی واگذاشتن . (تاج المصادر بیهقی ). || برآمدن بر کوه . (منتهی الارب ) (آنندراج ). به کوه برشدن . (المصادر زوزنی ). || به پنجاه رسیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ).