سنگسبویه

سنگسبویه . [ س َ گ ِ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) نام گیاهی است که آنرا پنج انگشت گویند و به عربی ذوخمسة اصابع و ذوخمسة اوراق و عین السراطین خوانند و تخم آنرا حب الفقد گویند و معرب آن سنجسبویه است . (برهان ) (آنندراج ). دانه ای است درازتر از دانه ٔ انگور و بغایت صلب شبیه بسنگ و گویند از فارس خیزد و در تذکره ٔ عبدوس دانه ٔ سپستان است . و در بعضی کتب شفاء الاسقام اثلق تصریح شده . (از تحفه ٔ حکیم مؤمن ). رجوع به سنجسبویه ، سنکسبویه و سکسنبویه شود.