سنگمبرلغتنامه دهخداسنگمبر. [ س َ گ َ ب َ ] (اِ) همراه . رفیق . (برهان ) (از آنندراج ). || اتصال و امتزاج دو چیز باشد با هم . (برهان ) (از آنندراج ). رجوع به سنگم شود.