سنگ خور

سنگ خور. [ س َ خوَرْ / خُرْ ] (اِ مرکب ) سنگخوار :
هر که در دنیا برآرد مسجدی از بهر حق
باشد آن مسجد اگر چون آشیان سنگ خور.

سوزنی (دیوان چ شاه حسینی ص 104). رجوع به سنگ خوارک شود.