سنگ در ساغر زدن
لغتنامه دهخدا
سنگ در ساغر زدن . [ س َ دَ غ َ زَ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از توبه کردن و شیشه شکستن باشد. (از آنندراج ) :
سنگ در ساغر نیک و بد ایام زنند
وز کف سنگدلان نصفی ساغر گیرند.
سنگ در ساغر نیک و بد ایام زنند
وز کف سنگدلان نصفی ساغر گیرند.
مجیرالدین بیلقانی .