سهکةلغتنامه دهخداسهکة. [ س َ ک َ ] (ع اِ) بوی زنگ آهن . || بوی ماهی . || بوی بد گوشت بوی گرفته . || بوی بد عرق کسی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).