سهی قد

سهی قد. [ س َ ق َ دد / ق َ ] (ص مرکب ) سهی قامت . بلندقامت . موزون اندام :
برخ شد کنون چون گل ارغوان
سهی قد و زیبارخ و پهلوان .

فردوسی .

چندان بود کرشمه و ناز سهی قدان
کآید بجلوه سرو صنوبرخرام ما.

حافظ.

ندانم از چه سبب رنگ آشنایی نیست
سهی قدان سیه چشم ماه سیما را.

حافظ.

رجوع به سهی شود.