سه فرزند
لغتنامه دهخدا
سه فرزند. [ س ِ ف َ زَ ] (اِ مرکب ) موالید ثلاثه . (جهانگیری ). موالید ثلاثه که نبات ، جماد و حیوان باشد. (برهان ) :
تا تربیت کنند سه فرزند کون را
ترکیب چار مادر و تأثیر نه پدر.
تا تربیت کنند سه فرزند کون را
ترکیب چار مادر و تأثیر نه پدر.
انوری .