سه نوع
لغتنامه دهخدا
سه نوع . [ س ِ ن َ ] (اِ مرکب ) موالید ثلاثه . (آنندراج ) (غیاث ) :
بچار نفس و سه روح و دو صحن و یک فطرت
بیک رقیب و دو فرع و سه نوع و چار اسباب .
امر تو نطفه افکند بهر سه نوع تا کند
هفت محیط دایگی چار بسیط مادری .
بچار نفس و سه روح و دو صحن و یک فطرت
بیک رقیب و دو فرع و سه نوع و چار اسباب .
خاقانی .
امر تو نطفه افکند بهر سه نوع تا کند
هفت محیط دایگی چار بسیط مادری .
خاقانی .