سودا پیمودن

سودا پیمودن . [ س َ / سُو پ َ / پ ِ دَ ] (مص مرکب ) خیال فاسد کردن . اندیشه ٔ بیهوده نمودن . (فرهنگ فارسی معین ) :
برو سودای بیهوده مپیمای
منه بیرون ز حد خویشتن پای .

عطار.