سپاهی
لغتنامه دهخدا
سپاهی . [ س ِ ] (اِخ ) خدادوست . نامی است از شعرای ایرانی که از اکابرزادگان اندجان بود و در سال 979 هَ . ق . درگذشت . او راست :
افسوس که وقت گل بزودی بگذشت
فریاد که تا چشم گشودی بگذشت .
افسوس که وقت گل بزودی بگذشت
فریاد که تا چشم گشودی بگذشت .
(از ریحانة الادب ج 2 ص 165).