سپریگلغتنامه دهخداسپریگ . [ س ِ ] (اِ) بمعنی سپرک است که چوبی است که بدان زردرنگ کنند. (آنندراج ). چوب زردی که بدان جامه رنگ کنند. (ناظم الاطباء). رجوع به سپرک شود. || یونجه . (ناظم الاطباء). شبدر. سه برگه . (اشتینگاس ).
