سپنتودات

سپنتودات . [ س ِ پ َ ] (اِخ ) اسفندیار. پورداود آرد: نام اسفندیار در اوستا سپنتودات خوانده شده و بایستی سپنداد باشد. (فرهنگ ایران باستان ذیل ص 312). آفریده ٔ «خرد» مقدس . این کلمه به این معنی صفت است و در اوستا بسیار استعمال شده چنان که در فروردین یشت فقره ٔ 93 پسر گشتاسب نیز در اوستا سپنتودات نامیده شد و امروزه اسفندیار گوئیم . (یشتهای پورداود ج 2 ص 329).