ترجمه مقاله

سپندارمذ

لغت‌نامه دهخدا

سپندارمذ. [ س ِ پ َ م َ ] (اِ مرکب ) بمعنی اسفندارمذ است که ماه دوازدهم از سال شمسی باشد. (برهان ) (آنندراج ) :
سر آمد کنون قصه ٔ یزدگرد
بماه سپندارمذ روز ارد.

فردوسی .


همی رفت سوی سیاوخش گرد
بماه سپندارمذ روز ارد.

فردوسی .


|| نام روز پنجم از ماه شمسی است . این روز را فارسیان بنابر قاعده ٔ کلیه که پیش ایشان معمول است که چون نام ماه با نام روز موافق آید عید کنند، در این روز جشن سازند و عید نمایند، نیک است رخت پوشیدن و درخت نشاندن در این روز به اعتقاد ایشان . (برهان ) (آنندراج ) :
ز چین روی یکسر به ایران نهاد
بروز سپندارمذ بامداد.

فردوسی .


سپندارمذروز خیز ای نگار
سپند آر ما را و جام می آر.

مسعودسعد.


|| زمین . (برهان ) (آنندراج ). برای تمام معانی رجوع به اسپندارمذ و اسفندارمذ شود.
ترجمه مقاله