سپهداری

سپهداری . [ س ِ پ َ ] (حامص مرکب ) عمل سپهدار. فرماندهی سپاه . سپهسالاری :
آنکه او تا بسپه داری بربست کمر
کم شد از روی زمین نام و نشان رستم .

فرخی .

بخزاین و مراکب و اسلحه و اسباب سپهداری او را مستظهر و... گردانید. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ).
بسپهداریش بملک و سپاه
خلعت و دلخوشی رسید ز شاه .

نظامی .