سپهرجولانلغتنامه دهخداسپهرجولان . [ س ِ پ ِ ج َ/ جُو ] (ص مرکب ) جولان زننده در آسمان : اسبش سپهرجولان رمحش سپهرسنب بختش سپهرمسند و تختش سپهرپای .سوزنی .
