سپهری هندوستانی

سپهری هندوستانی . [ س ِ پ ِ ی ِ هَِ ] (اِخ )اسمش نظام شاه ، پادشاهی خوش صحبت و کریم الطبع بود. از سلاطین هند هیچکدام مثل او عراقی دوست و مغل پرست نبوده و بهمین جهت است اشخاص بااستعداد وقتی که از اینجا میروند بدو پناه میبرند، مگر این که قضا آنان را بسوی همایون هندی بکشد. تخلص وی سپهر است . از اوست :
خالت خلیل و چهره گلستان آتش است
خطت سپاهئی که بدامان آتش است
پیش رخ تو دیده سپهری بهم نزد
آتش پرست بین که چه حیران آتش است .

(از مجمع الخواص ص 18).

سلسله ٔ نظام شاهیه ٔ احمدآباد به او منتهی میشود. رجوع به مجمع الفصحا ج 1 ص 31 شود.